ပြင့္လင္းျမင္သာမူ

Transparency

ယေန႔ေခတ္ အဖြဲ႔စည္းၾကီးမ်ား၏ အၾကပ္တည္းကို အဓိက ဖန္တီးလိုက္သည္မွာ ယေန႔ေခတ္တည္ရွိေနေသာ
အဖြဲ႔စည္းၾကီးမ်ား၏ ပတ္၀န္းက်င္ကိုယ္တိုင္ပင္ ျဖစ္သည္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ရေပေတာ့မည္ ။

အဖြဲ႔စည္းမ်ား၏ ထိပ္ဆံုးတြင္အျမင့္ဆံုး အာဏာပိုင္အျဖစ္ Leader မ်ားရွိၾကသည္ ။ သူတို႔၏ ( Performance )
လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရန္အတြက္ မရိမ္းတပ္ဖြဲ႔ကဲ့သို႔ တာ၀န္ယူထားေသာ အုပ္စု ( Groups ) မ်ား
ရွိၾကသည္ ။

ဤအစုအဖြဲ႔ႏွစ္ခု လက္၀ါးျခင္းရိုက္လိုက္ေသာအခါ ျပင္ပမွ မျမင္ႏိုင္သည့္ အသံလံုခန္းမၾကီးျဖစ္လာေတာ့သည္ ။
ေနာက္တဆင့္ မီဒီယာ ေလာကဆိုေသာ တတိယအစုႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္မိလိုက္ေသာအခါ အသံလံုခန္းမတ၀ိုက္တြင္
ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႔ႏွင့္ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာ ေတးသံမ်ားျဖင့္သာ ထံုမႊမ္းေနေတာ့သည္ ၊ ေနာက္ဆံုး အီလစ္အုပ္စု
ႏွင့္ခ်ိတ္ဆက္မိသည့္အခါတြင္ေတာ့ ေစတလံုးပိုင္အေနထားျဖစ္လာေတာ့သည္ ။ ျပင္ပလူထုမ်ားအား သူတို႔ျမင္ေစခ်င္သေလာက္ ၊ ၾကားေစခ်င္သေလာက္သာ အခြင့္ေပးျပီး တကယ္အျဖစ္အပ်က္ကို မမွန္းဆႏိုင္
ေအာင္ လူထုမွ ျဖစ္လာရေတာ့သည္ ။

ဤကဲ့သို႔ အဖြဲ႔စည္းၾကီးမ်ား၏ အမူအက်င့္ေဟာင္း ( Cultural ) မ်ားကို မျပိဳႏိုင္သေရြ႕ ၊ ယဥ္ေက်းမူအသစ္တြက္
ေနရာမရွိႏိုင္ေတာ့ဟု ေထာက္ျပလာၾကေတာ့သည္ ။ ထိုျပႆနာ၏ အဓိကအခ်က္မွာ အဖြဲ႔စည္းမ်ား၏ အလံုပိတ္
အခန္းမ်ားက ပကတိအေျခအေနကို ျမင္ခြင့္ရေရး ( Transparency ) ပင္ျဖစ္လာေတာ့သည္ ။

ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ပြင့္လင္းျမင္သာမူ ( Transparency ) ကိုမည္သို႔တည္ေဆာက္ၾကမည္နည္းဟုသည့္ ေမးခြန္းမ်ား
ကေပၚေပါက္လာခဲ့ၾကျပန္သည္ ။
တခ်ိဳ႕ကလည္း ထက္ေအာက္ဖြဲ႔စည္းပံု ( Hierarchy ) ကိုအျပီးပိုင္ စြန္႔ပစ္ျပီး ၊ အျပန္အလွန္စစ္ေဆး ထိမ္းညိွႏိုင္
သည့္ ကြန္ရက္ဖြဲ႔စည္းပံု ( Network ) ကိုအစျပဳဖို႔ အၾကံျပဳၾကသည္ ။
အခ်ိဳ႕ကလည္း ဖြဲ႔စည္းပံု အေျပာင္းအလဲ လုပ္ရံုမွ်ႏွင့္ ေဆးမတိုးႏိုင္ဟုျမင္ၾကသလို ေပၚလစီကို အေသမထားဖို႔
ဆိုသူမ်ားကလည္း ဆိုလာၾကျပန္သည္ ။

Ref : 1 : The ideal corporation by John A Byrme
Ref : 2 : Brain storming by Sayar Kyaw Win