Saturday, July 23, 2011
Thursday, October 1, 2009
ပရိယတိဆရာေတာ္
သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ားက အကူအညီေတာင္းတာနဲ႔ ေနမေကာင္းတဲ့ၾကားကပဲ ကြ်န္ေတာ္လဲ
မိတ္ေဆြရဲ့ လက္စြဲေတာ္ ကင္မရာေလးကိုဌားျပီး ပရိဟိတ လုပ္ေနတဲ႔ ဗဟန္းျမိဳ႔နယ္က ယခင္
ဂ်မား ရပ္ကြက္လို႔ေခၚျပီး ယခု ဗိုလ္ခ်ိဳ လို႔ေခၚတဲ့ ရပ္ကြက္ေလးထဲက ဆရာေတာ္ ဘႏၵႏ ၱပညာ
နႏၵ ( ဓမၼာစရိယ ) ရဲ့ ေအာင္ေျမသုခ ဘုန္းေတာ္ၾကီး သင္ပညာေရးေက်ာင္းေလးကို ေရာက္ျပီး
ဆရာေတာ္ရဲ့ ပရိဟိတ လုပ္ငန္းေတြ ျပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ အခက္အခဲ အခ်ိဳ႕
ေလးေတြကို ကြ်န္ေတာ္ရဲ့ ဘေလာဂ့္ကို အလည္လာၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြမ်ားဖတ္ျပီး
ကုသိုလ္ပြားမ်ား ယူႏိုင္ၾကဖို႔ နိဗၺာန္ေဆာ္လုပ္လိုက္ရပါတယ္ဗ်ိဳ႕……………………………….။
ဆရာေတာ္ရဲ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္းေလးကို ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ထဲက ထည္ေထာင္
ထားခဲ့ပါတယ္ ၊ စတင္ခဲ့စဥ္က ေက်ာင္းသား / သူ ဦးေရဟာ ၅၀ ေယာက္နဲ႔ စတင္ခဲ့ျပီး ဒီေန႔
အခ်ိန္မွေတာ့ ေက်ာင္းသား / သူ ၁၆၈ ေယာက္အထိရွိလာပါျပီ ၂၀၀၀ခုႏွစ္မွစျပီး ပညာသင္
ႏွစ္တႏွစ္လွ်င္ မူလတန္းလြန္ အဆင့္ျမင့္တိုးျမင့္ဖြင့္လွစ္ခြင့္ ရရွိခဲ့ေသာလည္း ဘုန္းေတာ္ၾကီး
ပညာသင္ေက်ာင္းမ်ား၏ထံုးစံ အတိုင္း ေငြေၾကးအခက္အခဲမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနဆဲ…………။
Thursday, September 3, 2009
စက္တင္ဘာလ အတြင္း မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား၏ လႈပ္ရွားမႈ
style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 259px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9idmculdw3dgtQzH6h8U_GA6baogO5h0ySvtfaDw3DY9_dOsjlPFiEmDsuA0ZIrR-1MojEc9sy4UFW5r2dkqAn0Qe8NEPoNVoiOyjLCP_Hd3tKuXmZpTbg1ndGvm83m89MXgejPTBQ5k/s400/s2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5377135431885585762" />
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဓါတ္ပံုျဖန္ ့ေ၀ျခင္း လွုပ္ရွားမွု ့ ကို
ယေန ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေမြးေန ့ျဖစ္ေသာ အဂၤါေန႔ တြင္ ရန္ကုန္ ျမိဳ႔တြင္း ျမိဳ ႔ျပင္ မ်ားတြင္
ျဖန္ ့ေ၀လိုက္သည္ ။ရန္ကုန္ျမိဳ ့ တြင္းေနရာမ်ားမွာ သိမ္ၾကီးေစ်းအနီးတ၀ိုက္၊ၾကည့္ျမင္တိုင္ညေစ်း အနီး ၊
ပုဇြန္ေတာင္ေစ်းအနီးတြင္လည္းေကာင္း ျပလုပ္ခဲ့ျပီး ရန္ကုန္ျမိဳ ့ျပင္ေနရာမ်ားမွာ
လွိုင္သာယာမီးခြက္ေစ်းနီးႏွင္ ့ မဂၤလာဒံုဆယ္မိုင္ ကုန္းအနီးတို ့ တြင္ ျဖန့္ေ၀ခဲ့သည္ ။
မိမိတို ့ ဓါတ္ပံု ျဖန္ ့ေ၀ရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ မ်ားျဖစ္သည့္
“ စက္တင္ဘာသံဃအေရးေတာ္ပံုၾကီးႏွင္ ့အတူေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လြတ္ေျမာက္ရမည္” “
ျပည္သူ ့ေခါင္းေဆာင္အတြက္ျပည္သူေတြကိုယ္တိုင္ၾကိဳးစားၾကပါစို့”
“အဂၤါေန ့ည ရွစ္နာရီအခ်ိနတြင္မိမိေနအိမ္မ်ား၌ဓါရဏပရိတ္ရြတ္ဆိိုၾကပါစို ့”
ဆိုသည့္စာတန္းမ်ားအားလည္းဓါတ္ပံုမ်ားေနာက္တြင္ ေရးသားျဖန္႕ေ၀ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။
Tuesday, June 9, 2009
သက္ေသ ဦးဝင္းတင္ႏွင့္ ဦးတင္ဦး ပယ္ခ်ခံရ
ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ဘက္က တရားခံျပသက္ေသ ၃ ဦး ပယ္ခ်လိုက္ျခင္းကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ သုံးသပ္ရန္ ရန္ကုန္တိုင္း တရား႐ုံးသို႔ ေလွ်ာက္ထားခ်က္အား တရား႐ုံးက ယေန႔တြင္ ၁ ဦးကိုသာ ခြင့္ျပဳမိန္႔ခ်မွတ္လိုက္သည့္ အတြက္ ဗဟိုတရား႐ုံးသို႔ ဆက္လက္ ေလွ်ာက္လဲမည္ျဖစ္ေၾကာင္း NLD ေရွ႕ေနမ်ားက ေျပာသည္။
ဦးဝင္းတင္ႏွင့္ ဦးတင္ဦး
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အမႈအတြက္ တင္ျပထားေသာ သက္ေသ ၃ ဦးတြင္ သတင္းစာ ဆရာႀကီး ဦးဝင္းတင္၊ NLD ဒု ဥကၠဌ ဦးတင္ဦး တို႔ကို ပယ္ခ်လိုက္ၿပီး NLD ႐ွမ္းျပည္နယ္ စည္း႐ုံးေရးအဖြဲ႕ဝင္ ေဒၚခင္မုိ႔မို႔ တဦးကိုသာ ခြင့္ျပဳေၾကာင္း ရန္ကုန္တိုင္းတရား႐ုံး၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ဗဟိုတရားရံုးအထိ ဆက္လက္ ေလွ်ာက္ ထားတင္ျပသြားမည္ ျဖစ္သည္ဟု အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD)ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးဉာဏ္၀င္းက ေျပာသည္။
“အခ်ိန္ျပႆနာကေတာ့ရွိတယ္၊ ဒါက ဒီမွာ က်င့္သံုးေနတဲ့့ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြအရ၊ ဒါေပမယ့္ မတတ္ႏိုင္ဘူး၊ က်ေနာ္တုိ႔က ဥပေဒအရ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မတ္မတ္ျဖစ္ဖို႔သာ ဦးစားေပးစဥ္းစားတယ္”ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေရွ႕ေနတဦး ျဖစ္သူ ဦးဉာဏ္ဝင္းက ေျပာဆိုသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ စေန႔က ထုတ္ေဝသည့္ အစိုးရသတင္းစာမ်ားတြင္ ဦးဝင္းတင္ႏွင့္ ဦးတင္ဦးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၏ အက်င့္စာရိတၱအတြက္ သက္ေသစာရင္း တင္သြင္းျခင္းသည္ မလိုအပ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ယခု တိုင္းတရား႐ုံးက ဆုံးျဖတ္ခ်လိုက္သည့္ ေဒၚခင္မို႔မို႔ကို လာမည့္ ဇြန္လ ၁၂ ရက္ေန႔ ႐ုံးခ်ိန္းတြင္မွ မည္သည့္ ရက္တြင္ သက္ေသထြက္ဆိုရမည္ကို အင္းစိန္ေထာင္တြင္းရွိ မူလ ခ႐ိုင္ရုံးက ေျပာမည္ ျဖစ္သည္ေၾကာင္း ေရွ႕ေန ႀကီး ဦးၾကည္ဝင္းကလည္း ေျပာျပသည္။
“အင္းစိန္တရား႐ုံးက အဲဒီက်မွ ေဒၚခင္မို႔မို႔ကို ေျပာလိမ့္မယ္၊ အၿပီးသတ္ေလွ်ာက္လဲခ်က္ေပးဖို႔နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ကို စီရင္ခ်က္ခ်မယ့္အခ်ိန္ေတာ့ နည္းနည္းေဝးသြားတာေပါ့”ဟု ဦးၾကည္ဝင္းက ဆိုသည္။
၎၏ေနအိမ္သို႔ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား မစၥတာ ဂြ်န္ ဝီလ်ံ ယက္ေထာ တိတ္တဆိတ္ဝင္ေရာက္လာမႈႏွင့္ ပတ္ သက္ၿပီး တရားရင္ဆိုင္ေနရသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္မွ သက္ေသထြက္ဆုိရန္ ေမလ ၂၆ ရက္က တင္ထား ေသာ သတင္းစာဆရာႀကီး ဦးဝင္းတင္၊ NLD ဒု ဥကၠဌ ဦးတင္ဦးႏွင့္ NLD ႐ွမ္းျပည္နယ္ စည္း႐ုံးေရး အဖြဲ႕ဝင္ ေဒၚခင္မို႔မို႔ တို႔ ၃ ဦးကို အင္းစိန္ေထာင္တြင္း အထူးတရား႐ုံးက ေမလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ ပယ္ခ်လိုက္ၿပီး NLD လပြတၱာအမတ္ ဦးၾကည္ဝင္း ၁ ဦး ကိုသာ သက္ေသ ထြက္ဆိုရန္ ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။
သက္ေသ ၃ ဦးကို တရား႐ုံးက က်င့္ထုံး ပုဒ္မ၂၅၇ အပုိဒ္ခြဲ (၁) အရ ပယ္ခ်ျခင္းျဖစ္သည္။
က်င့္ထုံး ပုဒ္မ၂၅၇ အပုိဒ္ခြဲ (၁)မွာ သက္ေသ တဦးသည္ တရားမွ်တမႈ လမ္းေၾကာင္းကို လြဲဖယ္ေစရန္ ဖန္တီး ႏိုင္ေၾကာင္း ယုံၾကည္မႈအရ ခ်မွတ္ေသာ ပုဒ္မ ျဖစ္သည္ဟုသိရွိရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္က တရားခံျပသက္ေသအျဖစ္ ထြက္ဆုိခြင့္ျပဳခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသားဒီမို ကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္(NLD) လပြတၱာ အမတ္ ဦးၾကည္ဝင္း တဦးသာ ေမလ ၂၈ ရက္က သက္ေသထြက္ဆုိခဲ့ရသည္။
စစ္အစိုးရ ဘက္ကမူ တရားလိုျပ သက္ေသ ၂၃ ဦး စာရင္းတင္ျပခဲ့ၿပီး ၉ ဦး ကို ဖယ္ရွားကာ ၁၄ ဦး သက္ေသ ထြက္ဆုိ ေစခဲ့သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ေမလ ၂၆ ရက္ေန႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၾကားနာစစ္ေဆးခဲ့ရာတြင္ ၎အေနႏွင့္ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ကန္႔သတ္ တားမိန္႔မ်ားႏွင့္ပတ္သက္သည့္ မည္သည့္ ဥပေဒကိုမွ် မခ်ိဳးေဖာက္သည့္ အတြက္ အျပစ္မရွိ ေၾကာင္း တရား႐ုံးသို႔ ေလွ်ာက္လဲ ထြက္ဆိုခဲ့သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဂြ်န္ ၀ီလ်ံ ယက္ေထာ အမႈႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အာဏာပိုင္မ်ားက ေမလ ၁၄ ရက္ေန႔ နံနက္ပိုင္းတြင္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ထားရာေနအိမ္မွ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ေခၚေဆာင္၍ တားဆီးမိန္႔ ခ်ိဳးေဖာက္မႈ ပုဒ္မ ၂၂ ျဖင့္ တရားစြဲဆိုလိုက္ကာ ေမလ ၁၈ ရက္ေန႔မွ စတင္၍ အစိုးရ တရားလိုျပသက္ေသမ်ားကို ဆက္တိုက္ စစ္ေဆးခဲ့ၿပီး ေမလ ၂၆ ေန႔တြင္မွ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို စစ္ေဆးျခင္းျဖစ္သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ပုဒ္မ ၂၂ အရ ျပစ္မႈ ထင္ရွားပါက ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္မွ ၅ ႏွစ္အထိ က်ခံရႏိုင္ ေၾကာင္း သိရသည္။
အဆိုပါ ဂြ်န္ ၀ီလ်ံ ယက္ေထာ(Mr. John William Yettaw)သည္ အင္းလ်ားကန္ေစာင္းရွိ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ ၏ ေနအိမ္သို႔ ေရကူး၍သြားေရာက္ကာ ေမလ ၃ ရက္ မွ ၅ ရက္ေန႔အထိ ၃ ရက္ၾကာေနထိုင္ခဲ့ၿပီး ေမလ ၆ ရက္ ေန႔တြင္ အင္းလ်ားကန္ အတြင္း ၌ ၎အား ေတြ႕ရွိရသျဖင့္ ဖမ္းဆီးခဲ့ေၾကာင္း ေမလ ၇ ရက္ေန႔ထုတ္ စစ္အစိုးရ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမလတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ဒီပဲယင္းအၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈ အၿပီးမွ စတင္၍ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ အထိန္းသိမ္းခံေနရသည့္ ၆ ႏွစ္ျပည့္ခါနီး အခ်ိန္တြင္ ယခုကဲ့သို႔ တရားစြဲဆုိ ခံရျခင္းျဖစ္သည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွ စ၍ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘ၀ျဖင့္ ေနရခ်ိန္ စုစုေပါင္း ၁၃ ႏွစ္ ေက်ာ္ၿပီ ျဖစ္သည္။
ဧရာ၀တီ ၀က္ဆိုက္ သတင္း
Monday, June 8, 2009
တုန္လႈပ္စရာေကာင္းတဲ့ သတင္းတပုဒ္ (ေပးစာ)
ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြခင္ဗ်ား …
က်ေနာ္ ဘေလာ့ကို အျမဲဖတ္႐ႈအားေပးေနသူတဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ (၂) ရက္ေလာက္က က်ေနာ္နဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ ေရးအရ ရင္းႏွီးတဲ့ အရာရွိစစ္ဗိုလ္တေယာက္ဆီက အလြန္ကို စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ဖို႔ေကာင္းတဲ့ သတင္းတခု ၾကား ရပါတယ္။ သူက လွ်ပ္စစ္၀န္ႀကီး႒ာန (MoEP-2) ၀န္ႀကီးရဲ႕ ကိုယ္ေရးအရာရွိျဖစ္ပါတယ္။
သူ႔ဆီက ၾကားရတဲ့သတင္းက ဒီလုိပါ။ က်ေနာ္တို႔အခ်င္းခ်င္း ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ ဘီယာဆိုင္တခုမွာ ဆံုျဖစ္ၾကတာမ်ဳိး ရွိတယ္။ (အမွန္ကေတာ့ တံစို႔လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ ကိစၥေတြအတြက္ တရား၀င္ ေတြ႔ဆံုၾကတဲ့ သေဘာပါပဲ)။ ထံုး စံအတိုင္း က်ေနာ္တို႔အုပ္စု ေတြ႔ဆံုတဲ့အခါမွာ သူ႔ကို စ ေနာက္ရင္း ရန္ကုန္မွာ လွ်ပ္စစ္မီး ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ျပတ္ေတာက္ေနတဲ့အေၾကာင္း ေ၀ဖန္ေျပာဆိုျဖစ္ၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔အားလံုး MoEP-2 ကို အျပစ္ဖို႔ ေျပာဆို ၾကတယ္္။ စ ေနာက္ ေျပာဆိုလို႔ (၂) နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ သူေသာက္တာ မ်ားသြားၿပီး လံုး၀မဟန္ႏိုင္ေတာ့ ဘူး။ အဲဒီမွာတင္ (ထန္းရည္မူးလို႔ ကြၽဲခိုးေပၚဆိုသလုိ) လွ်ပ္စစ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ သတင္းကို က်ေနာ္တို႔ကို ေျပာျပေတာ့တာပဲ။
သူေျပာျပတာကေတာ့ စစ္အုပ္စုက ရန္ကုန္မွာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔နဲ႔ လည္ပတ္တဲ့ လွ်ပ္ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုတ ခုကို ၂၀၀၉ မတ္လကတည္းက တည္ေဆာက္ၿပီးစီးသြားၿပီတဲ့ (ေနရာေတာ့မက်ိန္းေသဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ အထင္ အလံုက စက္႐ံုကို သူ ရည္ၫႊန္းပံုရတယ္) ကမ္းလြန္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔တြင္းေတြကေန ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္ လိုင္းေတြနဲ႔ဆက္ၿပီး တည္ေဆာက္ထားတာတဲ့။ စၿပီး လည္ပတ္ဖို႔ MoEP ရဲ႕ ခြင့္ျပဳမိန္႔ပဲ လိုေတာ့တယ္တဲ့။
သူေျပာပံုအရ အဲဒီစက္႐ံုကေန လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားျဖန္႔ေ၀ႏုိင္တဲ့ႏႈန္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အတြက္ လုိအပ္တဲ့ လွ်ပ္စစ္ သံုးစြဲမႈ စုစုေပါင္းပမာဏထက္ေတာင္ ပိုေသးတယ္ဆိုပဲ။ ဒါေပမယ့္ စစ္အုပ္စုက အခုအထိ လည္ပတ္မိန္႔ မေပး ေသးဘူးတဲ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ သူတို႔ႏိုင္မလား မႏိုင္ဘူးလား သိခ်င္ေနတယ္တဲ့ (ဆုိလိုတာကေတာ့ သူတို႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ႐ႈံးမွာကို အရမ္းေၾကာက္ေနတယ္။ သူတို႔ အခု အေပၚစီးကေန ထိန္း ခ်ဳပ္ထားႏိုင္တာေတာင္မွ အၿပီးသတ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို႔အတြက္ သူတို႔လူေတြ အပါအ၀င္ ျပည္သူလူထုနဲ႔ ပတ္ သက္ၿပီး အခုအထိ ယံုၾကည္မႈ မရွိေသးဘူးျဖစ္ေနတယ္)။
တကယ္လို႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြကို လက္ေဆာင္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုႀကီးကို စၿပီး လည္ပတ္ေပးလိမ့္မယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔မွာ ေၾကာက္စရာေကာင္း တဲ့ အစီအစဥ္ ဆြဲထားတယ္။ တကယ္လို႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ သူတို႔႐ႈံးခဲ့ရင္ မေတာ္တဆျဖစ္တယ္လို႔ အေၾကာင္း ျပၿပီး ေဆာက္ထားတဲ့ ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုႀကီးကို ဖ်က္ဆီးပစ္မယ္တဲ့။ တခုလံုးကို ျပန္တည္ေဆာက္ဖို႔ဆိုရင္ အစိုးရသစ္အတြက္ ေနာက္ထပ္ ၅ ႏွစ္ေလာက္ အခ်ိန္ယူရမယ္တဲ့။
ဒါဟာ စစ္အုပ္စုဆီက က်ေနာ္တို႔ အျမဲၾကားရေလ့ရွိတဲ့ TERRORIST ACT ဆိုတာထက္ ဆိုးတဲ့ TERRIBLE IDEA ပါပဲ။ တကယ့္ကို ယုတ္မာပက္စက္တဲ့ အၾကံအစည္ပါပဲ။ မိတ္ေဆြတို႔အေနနဲ႔ မီးစက္ေတြက ထြက္တဲ့ ဆူ ညံသံေတြ၊ မီးခိုးေငြ႔ေတြနဲ႔ မေရမတြက္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ မီးေမွာင္က်ေနတဲ့ ညေတြကို မျဖတ္သန္းဖူးဘူးဆို ရင္ ဒီ(လွ်ပ္စစ္)ဟာ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္အသည္းအသန္ ျဖစ္ေနရသလဲ၊ ရန္ကုန္ေန ျပည္သူေတြအတြက္ ဘာေၾကာင့္ အေရးတႀကီးကိစၥ ျဖစ္ေနရတာသလဲ ဆုိတာကို နားလည္ခ်င္မွ နားလည္ႏိုင္မယ္။
အိမ္အသံုးစရိတ္ရဲ႕ အနည္းဆံုး ၄ ပံု ၁ ပံုေလာက္ဟာ မီးစက္ႏႈိးဖို႔ ၀ယ္ထည့္ရတဲ့ ဒီဇယ္ဖိုးထဲ ပါကုန္ေရာ။ မီး ျပတ္လို႔ မီးမရွိလုိ႔ ေရမရွိလို႔ ၾကံဳရတဲ့ ဒုကၡသုကၡေတြ၊ အခက္အခဲ ျပႆနာေတြကေတာ့ မေဖာ္ျပႏုိင္ေလာက္ ေအာင္ ဒုနဲ႔ေဒးပါပဲ။
ရန္ကုန္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ေကာင္းေကာင္းရွိသူမ်ား ဒီသတင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွန္ကန္ေၾကာင္းအတည္ျပဳဖို႔ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဆိုင္ရာပိုင္ရာကတဆင့္ စံုးစမ္းၾကည့္ၾကေစလိုပါတယ္။ က်ေနာ္ဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာ မေဖာ္ျပ ႏုိင္တာကိုေတာ့ နာလည္းေပးႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။
http://drlunswe.blogspot.com/ မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ ။
က်ေနာ္ ဘေလာ့ကို အျမဲဖတ္႐ႈအားေပးေနသူတဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ (၂) ရက္ေလာက္က က်ေနာ္နဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ ေရးအရ ရင္းႏွီးတဲ့ အရာရွိစစ္ဗိုလ္တေယာက္ဆီက အလြန္ကို စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ဖို႔ေကာင္းတဲ့ သတင္းတခု ၾကား ရပါတယ္။ သူက လွ်ပ္စစ္၀န္ႀကီး႒ာန (MoEP-2) ၀န္ႀကီးရဲ႕ ကိုယ္ေရးအရာရွိျဖစ္ပါတယ္။
သူ႔ဆီက ၾကားရတဲ့သတင္းက ဒီလုိပါ။ က်ေနာ္တို႔အခ်င္းခ်င္း ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ ဘီယာဆိုင္တခုမွာ ဆံုျဖစ္ၾကတာမ်ဳိး ရွိတယ္။ (အမွန္ကေတာ့ တံစို႔လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ ကိစၥေတြအတြက္ တရား၀င္ ေတြ႔ဆံုၾကတဲ့ သေဘာပါပဲ)။ ထံုး စံအတိုင္း က်ေနာ္တို႔အုပ္စု ေတြ႔ဆံုတဲ့အခါမွာ သူ႔ကို စ ေနာက္ရင္း ရန္ကုန္မွာ လွ်ပ္စစ္မီး ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ျပတ္ေတာက္ေနတဲ့အေၾကာင္း ေ၀ဖန္ေျပာဆိုျဖစ္ၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔အားလံုး MoEP-2 ကို အျပစ္ဖို႔ ေျပာဆို ၾကတယ္္။ စ ေနာက္ ေျပာဆိုလို႔ (၂) နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ သူေသာက္တာ မ်ားသြားၿပီး လံုး၀မဟန္ႏိုင္ေတာ့ ဘူး။ အဲဒီမွာတင္ (ထန္းရည္မူးလို႔ ကြၽဲခိုးေပၚဆိုသလုိ) လွ်ပ္စစ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ သတင္းကို က်ေနာ္တို႔ကို ေျပာျပေတာ့တာပဲ။
သူေျပာျပတာကေတာ့ စစ္အုပ္စုက ရန္ကုန္မွာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔နဲ႔ လည္ပတ္တဲ့ လွ်ပ္ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုတ ခုကို ၂၀၀၉ မတ္လကတည္းက တည္ေဆာက္ၿပီးစီးသြားၿပီတဲ့ (ေနရာေတာ့မက်ိန္းေသဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ အထင္ အလံုက စက္႐ံုကို သူ ရည္ၫႊန္းပံုရတယ္) ကမ္းလြန္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔တြင္းေတြကေန ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္ လိုင္းေတြနဲ႔ဆက္ၿပီး တည္ေဆာက္ထားတာတဲ့။ စၿပီး လည္ပတ္ဖို႔ MoEP ရဲ႕ ခြင့္ျပဳမိန္႔ပဲ လိုေတာ့တယ္တဲ့။
သူေျပာပံုအရ အဲဒီစက္႐ံုကေန လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားျဖန္႔ေ၀ႏုိင္တဲ့ႏႈန္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အတြက္ လုိအပ္တဲ့ လွ်ပ္စစ္ သံုးစြဲမႈ စုစုေပါင္းပမာဏထက္ေတာင္ ပိုေသးတယ္ဆိုပဲ။ ဒါေပမယ့္ စစ္အုပ္စုက အခုအထိ လည္ပတ္မိန္႔ မေပး ေသးဘူးတဲ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ သူတို႔ႏိုင္မလား မႏိုင္ဘူးလား သိခ်င္ေနတယ္တဲ့ (ဆုိလိုတာကေတာ့ သူတို႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ႐ႈံးမွာကို အရမ္းေၾကာက္ေနတယ္။ သူတို႔ အခု အေပၚစီးကေန ထိန္း ခ်ဳပ္ထားႏိုင္တာေတာင္မွ အၿပီးသတ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို႔အတြက္ သူတို႔လူေတြ အပါအ၀င္ ျပည္သူလူထုနဲ႔ ပတ္ သက္ၿပီး အခုအထိ ယံုၾကည္မႈ မရွိေသးဘူးျဖစ္ေနတယ္)။
တကယ္လို႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြကို လက္ေဆာင္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုႀကီးကို စၿပီး လည္ပတ္ေပးလိမ့္မယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔မွာ ေၾကာက္စရာေကာင္း တဲ့ အစီအစဥ္ ဆြဲထားတယ္။ တကယ္လို႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ သူတို႔႐ႈံးခဲ့ရင္ မေတာ္တဆျဖစ္တယ္လို႔ အေၾကာင္း ျပၿပီး ေဆာက္ထားတဲ့ ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုႀကီးကို ဖ်က္ဆီးပစ္မယ္တဲ့။ တခုလံုးကို ျပန္တည္ေဆာက္ဖို႔ဆိုရင္ အစိုးရသစ္အတြက္ ေနာက္ထပ္ ၅ ႏွစ္ေလာက္ အခ်ိန္ယူရမယ္တဲ့။
ဒါဟာ စစ္အုပ္စုဆီက က်ေနာ္တို႔ အျမဲၾကားရေလ့ရွိတဲ့ TERRORIST ACT ဆိုတာထက္ ဆိုးတဲ့ TERRIBLE IDEA ပါပဲ။ တကယ့္ကို ယုတ္မာပက္စက္တဲ့ အၾကံအစည္ပါပဲ။ မိတ္ေဆြတို႔အေနနဲ႔ မီးစက္ေတြက ထြက္တဲ့ ဆူ ညံသံေတြ၊ မီးခိုးေငြ႔ေတြနဲ႔ မေရမတြက္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ မီးေမွာင္က်ေနတဲ့ ညေတြကို မျဖတ္သန္းဖူးဘူးဆို ရင္ ဒီ(လွ်ပ္စစ္)ဟာ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္အသည္းအသန္ ျဖစ္ေနရသလဲ၊ ရန္ကုန္ေန ျပည္သူေတြအတြက္ ဘာေၾကာင့္ အေရးတႀကီးကိစၥ ျဖစ္ေနရတာသလဲ ဆုိတာကို နားလည္ခ်င္မွ နားလည္ႏိုင္မယ္။
အိမ္အသံုးစရိတ္ရဲ႕ အနည္းဆံုး ၄ ပံု ၁ ပံုေလာက္ဟာ မီးစက္ႏႈိးဖို႔ ၀ယ္ထည့္ရတဲ့ ဒီဇယ္ဖိုးထဲ ပါကုန္ေရာ။ မီး ျပတ္လို႔ မီးမရွိလုိ႔ ေရမရွိလို႔ ၾကံဳရတဲ့ ဒုကၡသုကၡေတြ၊ အခက္အခဲ ျပႆနာေတြကေတာ့ မေဖာ္ျပႏုိင္ေလာက္ ေအာင္ ဒုနဲ႔ေဒးပါပဲ။
ရန္ကုန္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ေကာင္းေကာင္းရွိသူမ်ား ဒီသတင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွန္ကန္ေၾကာင္းအတည္ျပဳဖို႔ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဆိုင္ရာပိုင္ရာကတဆင့္ စံုးစမ္းၾကည့္ၾကေစလိုပါတယ္။ က်ေနာ္ဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာ မေဖာ္ျပ ႏုိင္တာကိုေတာ့ နာလည္းေပးႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။
http://drlunswe.blogspot.com/ မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ ။
Sunday, June 7, 2009
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊသာ အက်ဥ္းသားအစစ္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ စြဲဆိုစစ္ေဆးေနသည့္ တရားခြင္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ဒုတိယအပတ္အျဖစ္ ဆက္လက္စစ္ ေဆးေနဆဲကာလ၌ ဤသတင္းက ႏိုင္ငံတကာ၏ ထိပ္တန္းအာရံုစိုက္မႈကို ခံေနရဆဲ ျဖစ္သည္။
လူထုျမင္ကြင္းေအာက္မွ ႏွစ္အတန္ၾကာ ေပ်ာက္ေနခဲ့ရၿပီး ယခု ျပန္လည္ျမင္ေတြ႔ၾကရသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္က ႏိုင္ငံတကာေထာက္ခံမႈကို ဆက္လက္၍ သိမ္းက်ဳံးဆြဲငင္ႏိုင္ဆဲ ျဖစ္သည္။ စစ္အာဏာပိုင္မ်ားက တဖက္သတ္က်ဴးလြန္ေနသည့္ မတရားမႈကို ရင္ဆိုင္ေနရသည့္တိုင္ သူက တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖင့္ အာခံမႈကို ျပသေန ဆဲျဖစ္သည္။
တကယ့္ အမွန္တရားမွာ လူအမ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ေလးစားၾကဆဲ၊ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ သူ႔ကို လူအမ်ားက ေလးစားၾကည္ညိဳၾကသည့္အေၾကာင္းကို ေမလ ၂၆ ရက္ေန႔ တရားခြင္တြင္ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ၾကရသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တရားခြင္အတြင္းသို႔ ၀င္လာၾကသည့္အခါ ႏိုင္ငံျခားသံအမတ္မ်ား၊ သတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္ တခ်ဳိ႕ေသာလံုျခံဳေရးအရာရွိမ်ားကပင္မတ္တတ္ရပ္အရိုအေသေပးခဲ့ၾကၿပီး အာဏာပိုင္မ်ားကို အံ့အားသင့္ ကသိကေအာင့္ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။
ဖိအားမ်ဳိးစံုႀကဳံေနရေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဦးေဆာင္ေနရာမွာရွိေနဆဲ ဆိုသည္မွာ မည္သူမွ်ျငင္းႏိုင္သည့္ကိစၥ မဟုတ္ပါ။ ယခုလို မတရားသည့္အင္းစိန္ေထာင္တရားခြင္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာ လူထု က အမ်က္ေဒါသထြက္ရသလို၊ စစ္အစိုးရအေပၚ ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်မႈလည္း အေတာမသတ္ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။
အေမရိကန္ သမၼတ ဘားရက္အိုဘားမား၏ အစိုးရအဖြဲ႔က ျမန္မာစစ္အစိုးရအေပၚ ျပစ္ဒဏ္ခတ္ အေရးယူထားမႈကို သက္တမ္းဆက္တိုးခဲ့ၿပီး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ႏိုင္ငံအတြက္သတၱိႏွင့္စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံစိတ္ကို ခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ျပဳခဲ့သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေမွ်ာ္မွန္းသည့္ သာယာ၀ေျပာသည့္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္ ျဖစ္ေျမာက္လာေစေရး ေမွ်ာ္ျမင္ခ်က္ကိုလည္း သူက ေထာက္ခံေျပာဆိုခဲ့သည္။
"အခုအခ်ိန္မွာ ျမန္မာအစိုးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚမွာ စြဲဆိုေနတဲ့ ျပစ္မႈေတြအားလံုးကို ျပန္ရုပ္သိမ္းဖို႔ လိုအပ္ ပါတယ္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို ႁခြင္းခ်က္မရွိ ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္" ဟု သမၼတ အိုဘားမားက ထုတ္ျပန္ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။
အဆင့္ျမင့္ႏိုင္ငံတကာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေမတၱာရပ္ခံခဲ့ၾကေသာ္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ၏ စိတ္ထဲတြင္ အေၾကာက္တရားက လႊမ္းမိုးေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဆက္ လက္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားမွ ျဖစ္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ႀကီးက အေၾကာက္တရားႏွင့္ စိတၱဇကဲေသာ အေျခ အေနေအာက္တြင္ ေနထိုင္ေနသူလည္း ျဖစ္သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔မွာ ႏိုင္ငံေရးအယူအဆတခုအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္တိုက္ခိုက္ၾကရာတြင္ တန္းတူ လက္ရည္တူမ်ား မဟုတ္ေပ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီအေရးႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက နာမည္ဆိုးျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားေနသည့္ သူ၏အက်ဥ္းစခန္းႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဆင္းရဲမြဲေတေစရန္ ဆက္လက္ပိတ္ဆို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေရးအတြက္ အားၿပိဳင္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ သူက ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ အေပၚထားသည့္ အမုန္းတရားမွာလည္း ႏိႈင္းဆမရႏိုင္ေအာင္ ႀကီးမားလွသည္ဟု ဆိုၾကသည္။
သို႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း အတိုက္အခံ အသိုင္းအ၀န္း၊ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေနသူမ်ားႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္၏ ေရွ႕ေန ကိုယ္တိုင္က ယခုလို ႏိုင္ငံတကာဖိအားေပးျခင္းျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက တလက္မပင္ မေရြ႔ႏိုင္၊ ဆက္၍ ေခါင္းမာေနဦးမည္ ျဖစ္သည္ဟု သူတို႔စိုးရိမ္ခ်က္ကို ေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ၿဗိတိန္သံအမတ္ႀကီး မာ့ခ္ ကန္းနင္း (Mark Canning) က ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံထုတ္ ေန႔စဥ္သတင္းစာ သည္ဂါးဒီယန္း (The Guardian) ကို ေျပာခဲ့ရာ၌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဖမ္းဆီးခဲ့သည့္အေပၚ ျဖစ္လာသည့္ ႏိုင္ငံ တကာ၏ ဆန္႔က်င္မႈမ်ားေၾကာင့္ စစ္အစိုးရက အနည္းငယ္ျပန္ဆုတ္ခဲ့ပံုရေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္လည္း သူက ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ကို ျပန္လႊတ္ေပးလိမ့္မည္ဟုေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ဆိုသည္။ အကယ္၍ ဆက္ၿပီးဖိအားေပးႏိုင္ပါက တရားရံုး အေနႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚသက္သက္ညႇာညႇာ ျပစ္ဒဏ္ခ်ဖြယ္ရွိေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္။
"အခုကိစၥမွာ ေနာက္ဆံုးအျပစ္ရွိတယ္ဆိုၿပီး ျပစ္ဒဏ္ခ်မွာနဲ႔ အဆံုးသတ္လိမ့္မယ္ဆိုတာကုိ က်ေနာ္သံသယ မရွိပါဘူး၊ ဒါ ေပမယ့္ သူတို႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေထာင္ထဲမွာ ၅ ႏွစ္ထားတာထက္စာရင္၊ ေနာက္ထပ္ အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ တႏွစ္ထပ္ခ်တာမ်ဳိး သူတို႔ ရည္မွန္းခ်က္ကိုေတာ့ ေလွ်ာ့ေပါ့ႏိုင္ပါတယ္" ဟု မာ့ခ္ ကန္းနင္းက ဆိုသည္။
"ဒီနည္းနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနာက္ႏွစ္မွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မပါ၀င္ႏိုင္ေအာင္လုပ္မွာပါ၊ အခုကိစၥမွာ ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ ဒါပါပဲ"ဟုလည္း သူက ဆိုသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ တရားခြင္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာဖိအားမ်ား တိုးတက္လာပံုႏွင့္ သတင္းမ်ားက အေလး ေပးေဖာ္ျပေနၾကပံုမွာ အထူးအံ့ၾသဖြယ္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤမွ်ေလာက္ႏွင့္ ေခါင္းမာလြန္းသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ ၏ အာဃာတ အမုန္းတရားကို ေခ်ဖ်က္ရန္ဆိုသည္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ေသးပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊႏွင့္ က်န္စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ၿပီးခဲ့သည့္ အတိတ္ကာလကလည္း အလားတူ မတရားခံုရံုးမ်ားျဖင့္ အတိုက္ အခံမ်ား၊ သေဘာထားကြဲလြဲသူမ်ားကို ႏွိပ္ကြပ္ေထာင္ခ်ခဲ့ၾကၿပီး ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ျပည္တြင္းက ဖိအားေပး ေတာင္းဆိုလာ သမွ်ကိုလည္း ေခါင္းမာမာျဖင့္ တင္းခံခဲ့ၾကသည္။ တလိမ္ေပၚ ႏွစ္လိမ္ဆင့္ကာ တုံ႔ျပန္ခဲ့ၾကသည္။
ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ျမင့္သိန္းက စစ္အစိုးရအေနႏွင့္ ၿပီးခဲ့သည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ထိန္းသိမ္းထားမႈကို ျပန္လႊတ္ေပးရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိခဲ့ေၾကာင္း လိမ္ညာေျပာဆိုခဲ့ေသးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အေမရိကန္ေရကူးသမား ဂၽြန္ ၀ီလ်ံ ယက္ေထာ ယခုလို က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္ခဲ့မႈေၾကာင့္ "မလႊဲမေရွာင္သာ၊ ၀မ္းနည္းစြာျဖင့္ တရားဥပေဒေၾကာင္းအရ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ကို အေရးယူခဲ့ရသည္"ဟုလည္း ဆိုခဲ့ျပန္သည္။ မည္သူက ဤဆင္ေျခကို ယံုၾကည္ၾကပါမည္နည္း။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဲ့သို႔ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လိမ္ညာ လည္ဆည္၍ ေျပာဆိုတတ္သူလည္း မဟုတ္ေပ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သူ႔တြင္အျပစ္မရွိေၾကာင္း ျငင္းဆိုခဲ့ၿပီး သူက မစၥတာ ယက္ေထာ ကို ေခတၱနားခိုခြင့္ေပးခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာခဲ့သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ တရားခြင္သို႔ လူတခ်ဳိ႕ကိုေလ့လာခြင့္ေပးစဥ္က နားေထာင္ေလ့လာခြင့္ရခဲ့ေသာ ၀ါရင့္ျမန္မာ သတင္းေထာက္တဦးကမူ ယခုလို တရား ရင္ဆိုင္ေနရခ်ိန္၌ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က တည္ၾကည္ၾကက္သေရရွိစြာ တုံ႔ျပန္ခဲ့ေၾကာင္း သူ၏အျမင္ကို ျပန္ေျပာျပသည္။ "သူ႔အတြက္ ဂုဏ္ယူရသလို၊ သူ႔အျပဳအမူအေပၚမွာလည္း ေလးစားရ တယ္"ဟု ၎က ေျပာပါသည္။ ျမန္မာျပည္သူ တိုင္းက အလားတူေျပာဆိုၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊႏွင့္ သူဦးေဆာင္ေနသည့္ စစ္အစိုးရကို ရြံမုန္းေနၾကရာ လူအမ်ားက ဤသို႔သာ ေျပာဆိုတုံ႔ျပန္ၾကလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ၀မ္းနည္းဖြယ္ကိစၥမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို စစ္ေဆးေနသည့္ တရားခြင္၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေရးသား ထားၿပီးသား ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနႏွင့္ အင္းစိန္ေထာင္အတြင္း၌ အခ်ိန္တခ်ဳိ႕ကို ျဖတ္သန္းရလိမ့္ဦးမည္ ျဖစ္သည္။ က်န္သည့္ ေမးခြန္းမွာ မည္မွ်ၾကာၾကာ က်ခံရမည္နည္းဟူေသာ ေမးခြန္းသာ ရွိေတာ့သည္။
အကယ္၍ မာ့ခ္ ကန္းနင္း၏ အဆိုသာ မွန္ခဲ့ပါက အမ်ားဆံုးေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္ ခ်မည့္အေနအထားမွ ဖိအားမ်ားေၾကာင့္ ပို၍ သက္ညႇာေသာေထာင္ဒဏ္ကို စဥ္းစားလာဖြယ္ ရွိပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္အက်ဥ္းခ်ထားခ်ိန္ မည္မွ် ၾကာျမင့္သည္ျဖစ္ေစ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း တျခားေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားနည္းတူ ၾကံဳလာရမည့္ အေရးကို သတၱိေသြးအျပည့္ျဖင့္ ဆံုးျဖတ္ထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
သမၼတ အိုဘားမားကဲ့သို႔ေသာ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္မ်ားကိုပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက မဖတ္ဘဲ၊ အေလးမထားဘဲလည္း ေနေကာင္းေနႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ကမၻာကဤမွ် စာနာ ေထာက္ခံၾကသည့္ အေပၚတြင္ေတာ့ ကၽြဲၿမီးတိုေနႏိုင္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လူအမ်ားကေမ့ထားသည့္ အျဖစ္ မ်ဳိး သူက ျဖစ္ေစလိုသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ လြဲေခ်ာ္၍ ရလဒ္ထြက္လာခဲ့သည္။
ဤအခ်က္ေၾကာင့္ပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက ရႈံးရျပန္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မတရားသည့္ခံုရံုးေရွ႕တြင္ ရပ္၍ ရင္ဆိုင္ေနရသည္ ျဖစ္ေစ၊ အစစ္အမွန္အက်ဥ္းသားမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊသာ ျဖစ္သည္။ သူ၏ မေစၦရိယ မလိုမုန္းထား စိတ္မ်ား၊ မျပည့္ေျမာက္ရသည့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားအတြက္ ျဖစ္ေနရသည့္ စိတၱဇအက်ဥ္းသား အစစ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ ကိုယ္တိုင္ပင္ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
ေအာင္ေဇာ္ေရးသားသည့္ Than Shwe Is the Real Prisoner, not Suu Kyi ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။
Irrawaddy.သတင္းမွာ့ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ ။ ။
Monday, June 1, 2009
အေျခအေနကေတာင္းဆိုေနတဲ့ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈ
ခလုတ္ထိမွ အမိတတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းပါ။ သူမွ ဒီလိုျဖစ္တယ္။ ကိုယ္မွ ဒီလိုျဖစ္တယ္ဆိုတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ လူ႔ဘဝမွာ ျဖစ္ႏိုင္ ေျခအားလံုးအတြက္ ျပင္ဆင္ၿပီးသားျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စဥ္းစားရသေရြ႕ကိုေတာ့ စဥ္းစားျပင္ဆင္ထားရပါမယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မတရား႐ံုးတင္အက်ဥ္းခ်ဖို႔ နအဖက ႀကိဳးစားလာေတာ့ တခ်ိဳ႕က အင္းစိန္ေထာင္ကို ခ်ီတက္ၾကၿပီး တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အလစ္အငိုက္ပိုစတာကပ္တာေတြ၊ စာရြက္ႀကဲတာ ေတြလုပ္ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ တိုက္ပြဲသဏၭာန္ အမ်ိဳးအမည္မ်ား တာမို႔ ဝမ္းသာရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တဆက္တည္း ေတြ႔လာရတာ က ဒါေလာက္နဲ႔ မလံုေလာက္၊ လံုးဝမလံုေလာက္ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒါျဖင့္ရင္ တိုက္ပြဲအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚေပါက္ေအာင္ သဏၭာန္ကို ဘယ္လိုေဖာ္ထုတ္မလဲ။ ကိုယ့္အတြက္ အထိအခိုက္ အနည္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ေရရွည္သယ္ေဆာင္ သြားဖို႔ ဘာနဲ႔လုပ္မလဲ။ လက္ေတြ႔လုပ္မယ့္လူဟာ လက္ေတြ႔စဥ္းစားရပါမယ္။
ဒီလိုနဲ႔ အခုေတာ့ ေျမေအာက္လုပ္ငန္း အေဆာက္အအံုေတြ၊ ကြန္ရက္ေတြ လိုအပ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ နားလည္ လာတဲ့သူေတြ မ်ားသတက္မ်ားလာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တည္ေဆာက္ၾက၊ လုပ္ကိုင္ၾကတာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စစ္ေရာက္မွျမားခၽြန္ ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္ေနပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့လည္း ေျမေအက္ဆိုတာ ဘယ္လိုလုပ္ရသလဲလို႔ အခုမွစူးစမ္း၊ ေမးျမန္း၊ ေလ့လာတာေတြ လုပ္ၾကပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ မလုပ္တာနဲ႔စာရင္ ေနာက္က်တာက ေတာ္ေသးတယ္လို႔ပဲ ဆိုၾကပါစို႔။
ဘာျဖစ္လို႔ ေျမေအာက္လုပ္ၾကတာလဲ ဆိုတာကို သေဘာမေပါက္ၾကလို႔ ေနာက္က်ၾကတာလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ေျမေအာက္လုပ္တယ္ဆိုတာ လြယ္လြယ္ေျပာရရင္ ေျမေပၚမွာလုပ္မရလို႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မတရားဖိႏွိပ္မႈ ျပင္းထန္လွတဲ့ အုပ္စုိးသူေတြရဲ႕လက္ေအာက္မွာ ေနရတဲ့ အဖိႏွိပ္ခံတို႔က မိမိတို႔ရဲ႕ ထြက္ရပ္လမ္းကို ရွာၾကရာမွာ ေျမေအာက္လုပ္ငန္း ဟာ မျဖစ္မေန လုပ္ရတဲ့ လုပ္ငန္းတခု ျဖစ္လာပါတယ္။ ျပည္သူတရပ္လံုး ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးေတြ အျပည့္အဝခံစား ခြင့္ရရင္ ဘယ္သူမွ ေျမေအာက္လုပ္မေနပါဘူး။ လုပ္မယ္ဆိုရင္လည္း ပတ္ဝန္းက်င္က ခြင့္မျပဳပါဘူး။ ေပၚေပၚထင္ထင္၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္လို႔ရတဲ့ ကိစၥတရပ္ကို ဘယ္သူကမွ အသက္အႏၲရာယ္ စြန္႔စားၿပီး လွ်ိဳ႕ဝွက္သဲဖို လုပ္မေနပါဘူး။
ဒီေတာ့သမိုင္းမွာ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းကို ဖက္ဆစ္နာဇီေတြလက္ေအာက္၊ ကိုလိုနီအုပ္စိုးသူေတြ လက္ေအာက္မွာ လုပ္ၾကတာ ရွိသလို နအဖလို ဖိႏွိပ္တဲ့ အာဏာရွင္ေတြ ေအာက္မွာလည္း လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေျမေအာက္ လုပ္ငန္းဆိုတာ မတရားဖိႏွိပ္တဲ့ အစိုးရတရပ္ကို ဆန္႔က်င့္ဖို႔အတြက္ အဲဒီ အစိုးရမသိေအာင္ ဖြဲ႔စည္းလႈပ္ရွားတာမ်ိဳးကို ဆိုလိုတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ မူးယစ္ေဆးဝါးလုပ္ငန္းလို၊ မာဖီးယားဂိုဏ္းလို၊ ေမွာင္ခိုစီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြလို ဟာေတြကို ဆိုလိုတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ဦးစြာ ရွင္းေအာင္ေျပာထားဖို႔ လိုပါတယ္။ အခုေျပာေနတဲ့ ေျမေအာက္ လုပ္ငန္းဆိုတာဟာ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာက အစျပဳၿပီး ႏိုင္ငံေရး ဦးတည္ခ်က္တခုအတြက္ လႈပ္ရွားတဲ့ လုပ္ငန္း ျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရ ခြင့္မျပဳတဲ့လုပ္ငန္းတိုင္းကို မဆိုလိုပါဘူး။
ေျမေအာက္လုပ္ငန္းဆိုတာ သူ႔ခ်ည္းလႈပ္ရွားရတာ၊ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲနဲ႔ တြဲဖက္လႈပ္ရွားရတာ၊ လူထုအံုႂကြမႈနဲ႔ တြဲဖက္ရတာ စသျဖင့္ အေနအထားကိုလိုက္လို႔ သူ႔ရဲ႕အခန္းက႑ေတြက ကြဲျပားပါတယ္။ ဒါကိုတနည္းျပန္ေျပာရရင္ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းဟာ တိုက္ပြဲသဏၭာန္ေပါင္းစံုကို အေထာက္အကူေပးႏိုင္တယ္ဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းအားလံုးဟာ လူထုကိုအေျခခံၿပီး လူထုရဲ႕ေထာက္ခံအားေပးမႈကို အားျပဳလုပ္ကိုင္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေျမေအာက္လုပ္ငန္းဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုေပၚမွာ တခါတေလမွာ အရန္အခန္း၊ တခါတေလမွာ အဓိကအခန္းရယ္လို႔လည္း အေျခအေနအရ ကြဲျပားပါေသးတယ္။
အထက္မွာေျပာခဲ့သလိုပဲ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းလုပ္တယ္ဆိုတာ အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူေတြက မိမိတို႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ကို လြတ္လပ္စြာအေကာင္အထည္ေဖာ္ခြင့္ မရတဲ့အတြက္ သယ္ေဆာင္တဲ့နည္းနာတခုျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ေျပာင္းျပန္ အုပ္စိုးသူ၊ အာဏာရေနသူေတြက ေျမေအာက္လိုလုပ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာခုိးေၾကာင္ခိုးဝွက္၊ ကလိမ္ကက်စ္ လုပ္တာသာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေျပာထားဖို႔ လိုပါတယ္။ သူမ်ားႏိုင္ငံအေပၚသူလွ်ိဳလုပ္တာ၊ ေထာက္လွမ္းေရး လုပ္တာကိုလည္း ေျမေအာက္လုပ္ငန္းလို႔ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။
တကယ္ေတာ့ ဗမာျပည္ ျပည္သူေတြဟာ ေျမေအာက္လုပ္ငန္း အေတြ႔အႀကဳံ အင္မတန္ႂကြယ္ဝတယ္လို႔ ေျပာရင္ ရပါတယ္။ တႏိုင္ငံလံုး သူ႔ကၽြန္ဘဝေရာက္တယ္ဆိုတာနဲ႔ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီ ေတြကို ျပန္ခ်ဖို႔ျပင္ဆင္ၾကတဲ့ မင္းညီ မင္းသားမ်ားနဲ႔ လူထုေတြ၊ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြက စတြက္လိုက္ရင္ ဗမာျပည္ရဲ႕ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းသမိုင္းဟာ ႏွစ္ေပါင္း (၁၂ဝ) ေက်ာ္ပါၿပီ။ ဒီလိုေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈေတြကေန ဗမာ့ထြက္ရပ္ ဂိုဏ္း၊ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ စတာေတြေပၚ ထြက္လာၿပီး လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲကို သယ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေထာင္ထဲကေန ေျမေအာက္လုပ္ငန္းလုပ္သူေတြကတဆင့္ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲကို ေခါင္းေဆာင္ၾကပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ တည္ရွိခဲ့ၿပီး ၿမိဳ႕ေပၚ လူထုအံုႂကြမႈႀကီးေတြ အေျမာက္အျမားကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တျခားႏိုင္ငံေတြမွာလည္း အလားတူ သာဓကေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ေျပာမကုန္ပါ။
ဒါေၾကာင့္ ဗမာျပည္ရဲ႕ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း အုပ္စိုးသူလူတန္းစား၊ အထူးသျဖင့္ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ ႏႊယ္ေနတဲ့ စစ္အုပ္စုဟာ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းကို အႀကီးအက်ယ္ေၾကာက္ရြံ႕ ရြံမုန္းၾကပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ သူတို႔ဟာ ျပည္သူေတြကို ဖိႏွိပ္ဖို႔၊ ေျခာက္လွန္႔ဖို႔၊ အထူးသျဖင့္ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းေတြကို ရွာေဖြဖ်က္ဆီးဖို႔အတြက္ ျပည္တြင္း ျပည္ပမွာ နာမည္ဆိုးနဲ႔ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးယႏၲရားႀကီးတခုကို တည္ေဆာက္ထိန္းသိမ္းခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ အဲဒီေထာက္လွမ္းေရးဆိုတာႀကီးပဲ အစိပ္စိပ္အႁမြာႁမြာ ၿပိဳကြဲဖ်က္သိမ္းခံခဲ့ရၿပီး ေျမေအာက္ လုပ္ငန္းေတြကေတာ့ ဆက္လက္တည္ရွိေန၊ ထပ္မံေပါက္ဖြားေနပါတယ္။ ဒါက ေဖာ္ျပေနတာက စစ္အုပ္စုရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရးယႏၲရားဟာ တပြဲခ်င္းမွာ ျပည္သူ႔အင္အားစုေတြအေပၚမွာ အႏိုင္ရတာေတြရွိေပမယ့္ တရားတခုလံုး အေနနဲ႔ေတာ့ အဆံုးမွာ သူတို႔ပဲအ႐ံႈးနဲ႔ ဇာတ္သိမ္းရတယ္ဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အုပ္စိုးသူအာဏာရွင္မ်ားဟာ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းေတြ တည္ရွိေနသေရြ႕ သူတို႔အတြက္ အႏၲရာယ္ႀကီး လွတာမို႔ ၿဖိဳခြဲဖို႔အတြက္ ေထာက္လွမ္းေရးလို အဖြဲ႔အစည္းေတြ ဆက္ထူေထာင္ေနအုန္းမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုးခ်ဲ႕ေန၊ အားျဖည့္ေနအုန္းမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
နအဖအစိုးရဟာ အခုလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အမႈဆင္ ႐ံုးတင္လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ သူတို႔ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ မယ့္လမ္း၊ ေရွ႕ဆက္က်င့္သံုးမယ့္ လမ္းစဥ္တို႔ကို ေဖာ္ျပလိုက္တာျဖစ္တယ္ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ အဓိပၸာယ္က ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲေတြရဲ႕ ေနာက္မွာလည္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အဓိကဦးတည္ရန္သူအျဖစ္ သေဘာထား၊ ၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္က လက္က်န္အင္အားစုေတြကို မေသမရွင္ထား၊ တက္ႂကြသူေတြကို ေထာင္ထဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ ျပည္ပ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေတာထဲကိုေမာင္းပို႔ဆိုတဲ့ ေပၚလစီကို ဆက္လက္က်င့္သံုးသြားမယ္ ဆိုတာပါပဲ။
ဗမာျပည္ရဲ႕ ေရွ႕အလားအလာဟာ အလင္းေရာင္မျမင္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ကူးယဥ္လို႔မရတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ လူသားစားက်ားကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္းနဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ပဲစားလာေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးသြားမယ္ဆို တာမ်ိဳး မေတြးသင့္ပါဘူး။ ေရရွည္တိုက္ပြဲအတြက္ စနစ္တက်ျပင္ဆင္ရပါမယ္။ အဲဒီလို ျပင္ဆင္ရာမွာ အခ်ိဳ႕ေသာ တက္ႂကြသူေတြက ေျမေအာက္လုပ္ငန္းအတြက္ သီးသန္႔ျပင္ဆင္တာကိုလည္း အာ႐ံုထားလုပ္ရပါမယ္။
အေပ်ာ္တမ္းဆံမႈ၊ တပြဲတိုးဆံမႈေတြကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ေရရွည္အတြက္ အျမင့္ဆံုးစြန္႔လႊတ္မႈကိုပါ ပိုင္းျဖတ္ၿပီး စနစ္တက် လုပ္ရပါမယ္။ ယူဂ်ီလုပ္တယ္ဆိုတာ အခ်ိန္အားရွိလို႔ အေပ်ာ္ကစားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သေဘာတရား တခုကို လက္တည့္စမ္းတာမဟုတ္ပါဘူး။ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း၊ ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိလုပ္လို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ စစ္တိုက္သလိုပဲ အသက္ေပါင္း၊ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာကို အရင္းအႏွီးျပဳၿပီး လုပ္ကိုင္ရတာျဖစ္တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ဖို႔ဟာ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။
ေနရာတကာ၊ အလႊာေပါင္းစံု၊ လူတန္းစားေပါင္းစံု၊ လုပ္ငန္းေပါင္းစံုထဲမွာ ေျမေအာက္ကြန္ရက္ေတြျဖန္႔ၾကက္ တည္ေဆာက္ရပါမယ္။ ဒီလိုနဲ႔ နအဖစစ္အာဏာရွင္ေတြကို ဆန္႔က်င္တဲ့ ဘယ္လိုလႈပ္ရွားမႈမ်ိဳးကိုမဆို နည္းမ်ိဳးေပါင္းစံုနဲ႔ တြဲဖက္ေပါင္းစပ္ကာ ေအာင္ပြဲဆီ အတူတက္လွမ္းႏိုင္ပါမယ္။
ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း၏ ေဆာင္းပါးအားျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မတရား႐ံုးတင္အက်ဥ္းခ်ဖို႔ နအဖက ႀကိဳးစားလာေတာ့ တခ်ိဳ႕က အင္းစိန္ေထာင္ကို ခ်ီတက္ၾကၿပီး တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အလစ္အငိုက္ပိုစတာကပ္တာေတြ၊ စာရြက္ႀကဲတာ ေတြလုပ္ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ တိုက္ပြဲသဏၭာန္ အမ်ိဳးအမည္မ်ား တာမို႔ ဝမ္းသာရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တဆက္တည္း ေတြ႔လာရတာ က ဒါေလာက္နဲ႔ မလံုေလာက္၊ လံုးဝမလံုေလာက္ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒါျဖင့္ရင္ တိုက္ပြဲအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚေပါက္ေအာင္ သဏၭာန္ကို ဘယ္လိုေဖာ္ထုတ္မလဲ။ ကိုယ့္အတြက္ အထိအခိုက္ အနည္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ေရရွည္သယ္ေဆာင္ သြားဖို႔ ဘာနဲ႔လုပ္မလဲ။ လက္ေတြ႔လုပ္မယ့္လူဟာ လက္ေတြ႔စဥ္းစားရပါမယ္။
ဒီလိုနဲ႔ အခုေတာ့ ေျမေအာက္လုပ္ငန္း အေဆာက္အအံုေတြ၊ ကြန္ရက္ေတြ လိုအပ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ နားလည္ လာတဲ့သူေတြ မ်ားသတက္မ်ားလာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တည္ေဆာက္ၾက၊ လုပ္ကိုင္ၾကတာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စစ္ေရာက္မွျမားခၽြန္ ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္ေနပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့လည္း ေျမေအက္ဆိုတာ ဘယ္လိုလုပ္ရသလဲလို႔ အခုမွစူးစမ္း၊ ေမးျမန္း၊ ေလ့လာတာေတြ လုပ္ၾကပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ မလုပ္တာနဲ႔စာရင္ ေနာက္က်တာက ေတာ္ေသးတယ္လို႔ပဲ ဆိုၾကပါစို႔။
ဘာျဖစ္လို႔ ေျမေအာက္လုပ္ၾကတာလဲ ဆိုတာကို သေဘာမေပါက္ၾကလို႔ ေနာက္က်ၾကတာလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ေျမေအာက္လုပ္တယ္ဆိုတာ လြယ္လြယ္ေျပာရရင္ ေျမေပၚမွာလုပ္မရလို႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မတရားဖိႏွိပ္မႈ ျပင္းထန္လွတဲ့ အုပ္စုိးသူေတြရဲ႕လက္ေအာက္မွာ ေနရတဲ့ အဖိႏွိပ္ခံတို႔က မိမိတို႔ရဲ႕ ထြက္ရပ္လမ္းကို ရွာၾကရာမွာ ေျမေအာက္လုပ္ငန္း ဟာ မျဖစ္မေန လုပ္ရတဲ့ လုပ္ငန္းတခု ျဖစ္လာပါတယ္။ ျပည္သူတရပ္လံုး ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးေတြ အျပည့္အဝခံစား ခြင့္ရရင္ ဘယ္သူမွ ေျမေအာက္လုပ္မေနပါဘူး။ လုပ္မယ္ဆိုရင္လည္း ပတ္ဝန္းက်င္က ခြင့္မျပဳပါဘူး။ ေပၚေပၚထင္ထင္၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္လို႔ရတဲ့ ကိစၥတရပ္ကို ဘယ္သူကမွ အသက္အႏၲရာယ္ စြန္႔စားၿပီး လွ်ိဳ႕ဝွက္သဲဖို လုပ္မေနပါဘူး။
ဒီေတာ့သမိုင္းမွာ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းကို ဖက္ဆစ္နာဇီေတြလက္ေအာက္၊ ကိုလိုနီအုပ္စိုးသူေတြ လက္ေအာက္မွာ လုပ္ၾကတာ ရွိသလို နအဖလို ဖိႏွိပ္တဲ့ အာဏာရွင္ေတြ ေအာက္မွာလည္း လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေျမေအာက္ လုပ္ငန္းဆိုတာ မတရားဖိႏွိပ္တဲ့ အစိုးရတရပ္ကို ဆန္႔က်င့္ဖို႔အတြက္ အဲဒီ အစိုးရမသိေအာင္ ဖြဲ႔စည္းလႈပ္ရွားတာမ်ိဳးကို ဆိုလိုတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ မူးယစ္ေဆးဝါးလုပ္ငန္းလို၊ မာဖီးယားဂိုဏ္းလို၊ ေမွာင္ခိုစီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြလို ဟာေတြကို ဆိုလိုတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ဦးစြာ ရွင္းေအာင္ေျပာထားဖို႔ လိုပါတယ္။ အခုေျပာေနတဲ့ ေျမေအာက္ လုပ္ငန္းဆိုတာဟာ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာက အစျပဳၿပီး ႏိုင္ငံေရး ဦးတည္ခ်က္တခုအတြက္ လႈပ္ရွားတဲ့ လုပ္ငန္း ျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရ ခြင့္မျပဳတဲ့လုပ္ငန္းတိုင္းကို မဆိုလိုပါဘူး။
ေျမေအာက္လုပ္ငန္းဆိုတာ သူ႔ခ်ည္းလႈပ္ရွားရတာ၊ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲနဲ႔ တြဲဖက္လႈပ္ရွားရတာ၊ လူထုအံုႂကြမႈနဲ႔ တြဲဖက္ရတာ စသျဖင့္ အေနအထားကိုလိုက္လို႔ သူ႔ရဲ႕အခန္းက႑ေတြက ကြဲျပားပါတယ္။ ဒါကိုတနည္းျပန္ေျပာရရင္ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းဟာ တိုက္ပြဲသဏၭာန္ေပါင္းစံုကို အေထာက္အကူေပးႏိုင္တယ္ဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းအားလံုးဟာ လူထုကိုအေျခခံၿပီး လူထုရဲ႕ေထာက္ခံအားေပးမႈကို အားျပဳလုပ္ကိုင္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေျမေအာက္လုပ္ငန္းဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုေပၚမွာ တခါတေလမွာ အရန္အခန္း၊ တခါတေလမွာ အဓိကအခန္းရယ္လို႔လည္း အေျခအေနအရ ကြဲျပားပါေသးတယ္။
အထက္မွာေျပာခဲ့သလိုပဲ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းလုပ္တယ္ဆိုတာ အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူေတြက မိမိတို႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ကို လြတ္လပ္စြာအေကာင္အထည္ေဖာ္ခြင့္ မရတဲ့အတြက္ သယ္ေဆာင္တဲ့နည္းနာတခုျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ေျပာင္းျပန္ အုပ္စိုးသူ၊ အာဏာရေနသူေတြက ေျမေအာက္လိုလုပ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာခုိးေၾကာင္ခိုးဝွက္၊ ကလိမ္ကက်စ္ လုပ္တာသာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေျပာထားဖို႔ လိုပါတယ္။ သူမ်ားႏိုင္ငံအေပၚသူလွ်ိဳလုပ္တာ၊ ေထာက္လွမ္းေရး လုပ္တာကိုလည္း ေျမေအာက္လုပ္ငန္းလို႔ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။
တကယ္ေတာ့ ဗမာျပည္ ျပည္သူေတြဟာ ေျမေအာက္လုပ္ငန္း အေတြ႔အႀကဳံ အင္မတန္ႂကြယ္ဝတယ္လို႔ ေျပာရင္ ရပါတယ္။ တႏိုင္ငံလံုး သူ႔ကၽြန္ဘဝေရာက္တယ္ဆိုတာနဲ႔ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီ ေတြကို ျပန္ခ်ဖို႔ျပင္ဆင္ၾကတဲ့ မင္းညီ မင္းသားမ်ားနဲ႔ လူထုေတြ၊ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြက စတြက္လိုက္ရင္ ဗမာျပည္ရဲ႕ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းသမိုင္းဟာ ႏွစ္ေပါင္း (၁၂ဝ) ေက်ာ္ပါၿပီ။ ဒီလိုေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈေတြကေန ဗမာ့ထြက္ရပ္ ဂိုဏ္း၊ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ စတာေတြေပၚ ထြက္လာၿပီး လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲကို သယ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေထာင္ထဲကေန ေျမေအာက္လုပ္ငန္းလုပ္သူေတြကတဆင့္ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲကို ေခါင္းေဆာင္ၾကပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ တည္ရွိခဲ့ၿပီး ၿမိဳ႕ေပၚ လူထုအံုႂကြမႈႀကီးေတြ အေျမာက္အျမားကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တျခားႏိုင္ငံေတြမွာလည္း အလားတူ သာဓကေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ေျပာမကုန္ပါ။
ဒါေၾကာင့္ ဗမာျပည္ရဲ႕ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း အုပ္စိုးသူလူတန္းစား၊ အထူးသျဖင့္ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ ႏႊယ္ေနတဲ့ စစ္အုပ္စုဟာ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းကို အႀကီးအက်ယ္ေၾကာက္ရြံ႕ ရြံမုန္းၾကပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ သူတို႔ဟာ ျပည္သူေတြကို ဖိႏွိပ္ဖို႔၊ ေျခာက္လွန္႔ဖို႔၊ အထူးသျဖင့္ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းေတြကို ရွာေဖြဖ်က္ဆီးဖို႔အတြက္ ျပည္တြင္း ျပည္ပမွာ နာမည္ဆိုးနဲ႔ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးယႏၲရားႀကီးတခုကို တည္ေဆာက္ထိန္းသိမ္းခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ အဲဒီေထာက္လွမ္းေရးဆိုတာႀကီးပဲ အစိပ္စိပ္အႁမြာႁမြာ ၿပိဳကြဲဖ်က္သိမ္းခံခဲ့ရၿပီး ေျမေအာက္ လုပ္ငန္းေတြကေတာ့ ဆက္လက္တည္ရွိေန၊ ထပ္မံေပါက္ဖြားေနပါတယ္။ ဒါက ေဖာ္ျပေနတာက စစ္အုပ္စုရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရးယႏၲရားဟာ တပြဲခ်င္းမွာ ျပည္သူ႔အင္အားစုေတြအေပၚမွာ အႏိုင္ရတာေတြရွိေပမယ့္ တရားတခုလံုး အေနနဲ႔ေတာ့ အဆံုးမွာ သူတို႔ပဲအ႐ံႈးနဲ႔ ဇာတ္သိမ္းရတယ္ဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အုပ္စိုးသူအာဏာရွင္မ်ားဟာ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းေတြ တည္ရွိေနသေရြ႕ သူတို႔အတြက္ အႏၲရာယ္ႀကီး လွတာမို႔ ၿဖိဳခြဲဖို႔အတြက္ ေထာက္လွမ္းေရးလို အဖြဲ႔အစည္းေတြ ဆက္ထူေထာင္ေနအုန္းမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုးခ်ဲ႕ေန၊ အားျဖည့္ေနအုန္းမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
နအဖအစိုးရဟာ အခုလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အမႈဆင္ ႐ံုးတင္လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ သူတို႔ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ မယ့္လမ္း၊ ေရွ႕ဆက္က်င့္သံုးမယ့္ လမ္းစဥ္တို႔ကို ေဖာ္ျပလိုက္တာျဖစ္တယ္ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ အဓိပၸာယ္က ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲေတြရဲ႕ ေနာက္မွာလည္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အဓိကဦးတည္ရန္သူအျဖစ္ သေဘာထား၊ ၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္က လက္က်န္အင္အားစုေတြကို မေသမရွင္ထား၊ တက္ႂကြသူေတြကို ေထာင္ထဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ ျပည္ပ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေတာထဲကိုေမာင္းပို႔ဆိုတဲ့ ေပၚလစီကို ဆက္လက္က်င့္သံုးသြားမယ္ ဆိုတာပါပဲ။
ဗမာျပည္ရဲ႕ ေရွ႕အလားအလာဟာ အလင္းေရာင္မျမင္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ကူးယဥ္လို႔မရတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ လူသားစားက်ားကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္းနဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ပဲစားလာေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးသြားမယ္ဆို တာမ်ိဳး မေတြးသင့္ပါဘူး။ ေရရွည္တိုက္ပြဲအတြက္ စနစ္တက်ျပင္ဆင္ရပါမယ္။ အဲဒီလို ျပင္ဆင္ရာမွာ အခ်ိဳ႕ေသာ တက္ႂကြသူေတြက ေျမေအာက္လုပ္ငန္းအတြက္ သီးသန္႔ျပင္ဆင္တာကိုလည္း အာ႐ံုထားလုပ္ရပါမယ္။
အေပ်ာ္တမ္းဆံမႈ၊ တပြဲတိုးဆံမႈေတြကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ေရရွည္အတြက္ အျမင့္ဆံုးစြန္႔လႊတ္မႈကိုပါ ပိုင္းျဖတ္ၿပီး စနစ္တက် လုပ္ရပါမယ္။ ယူဂ်ီလုပ္တယ္ဆိုတာ အခ်ိန္အားရွိလို႔ အေပ်ာ္ကစားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သေဘာတရား တခုကို လက္တည့္စမ္းတာမဟုတ္ပါဘူး။ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း၊ ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိလုပ္လို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ စစ္တိုက္သလိုပဲ အသက္ေပါင္း၊ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာကို အရင္းအႏွီးျပဳၿပီး လုပ္ကိုင္ရတာျဖစ္တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ဖို႔ဟာ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။
ေနရာတကာ၊ အလႊာေပါင္းစံု၊ လူတန္းစားေပါင္းစံု၊ လုပ္ငန္းေပါင္းစံုထဲမွာ ေျမေအာက္ကြန္ရက္ေတြျဖန္႔ၾကက္ တည္ေဆာက္ရပါမယ္။ ဒီလိုနဲ႔ နအဖစစ္အာဏာရွင္ေတြကို ဆန္႔က်င္တဲ့ ဘယ္လိုလႈပ္ရွားမႈမ်ိဳးကိုမဆို နည္းမ်ိဳးေပါင္းစံုနဲ႔ တြဲဖက္ေပါင္းစပ္ကာ ေအာင္ပြဲဆီ အတူတက္လွမ္းႏိုင္ပါမယ္။
ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း၏ ေဆာင္းပါးအားျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ။
Subscribe to:
Posts (Atom)
